Η παρακάτω εικόνα, η οποία ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-3 στις 27 Ιουνίου 2021, δείχνει τη θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους στη Βρετανική Κολομβία στον Καναδά και σε τμήματα της πολιτείας της Ουάσιγκτον στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η περιοχή αυτή της αμερικανικής ηπείρου βιώνει ένα κύμα καύσωνα με θερμοκρασίες ρεκόρ.
Στο Lytton (Βρετανική Κολομβία), η θερμοκρασία έφτασε τους 47 °C στις 28 Ιουνίου και στους 49,6 °C στις 29 Ιουνίου, καταρρίπτοντας ένα ρεκόρ 84 ετών.
Όπως δείχνει η εικόνα, στις 18:53 UTC (τοπική ώρα 11:53) της 27ης Ιουνίου, η θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους (δηλαδή η θερμοκρασία του εδάφους, η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με τη θερμοκρασία του αέρα στο επίπεδο του εδάφους) σε πολλές περιοχές ήταν πάνω από 45 °C, με αποκορύφωμα τους 56 °C κοντά στο Kamloops (που βρίσκεται 100 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Lytton) και 63 °C στο Wenatchee στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αποστολή Copernicus Sentinel-3 μπορεί να μετρήσει τόσο τη θερμοκρασία στην επιφάνεια της θάλασσας- SST (Sea Surface Temperature) όσο και την θερμοκρασίας στην επιφάνεια της ξηράς - LST (Land Surface Temperature). Και οι δύο μετρήσεις συμβάλλουν στην εκτίμηση κλιματολογικών δεικτών για την παρακολούθηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής σε όλο τον κόσμο.
Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-3
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/historical-heatwave-canada-and-usa
Το βίντεο της τριμηνιαίας επισκόπησης καιρού σε όλο τον κόσμο έχει δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα διεθνούς συνεργασίας μεταξύ της Κινεζικής Μετεωρολογικής Διεύθυνσης (CMA), της Ιαπωνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (JMA) και της Εθνικής Διεύθυνσης Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ -NOAA.
Η οπτικοποίηση εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης (8Κ) δημιουργήθηκε από την ομάδα οπτικοποίησης δεδομένων της EUMETSAT και περιλαμβάνει ένα σύνολο δεδομένων στο φάσμα του υπέρυθρου, το οποίο παρέχεται από το Center de Météorologie Spatiale του Météo-France, και χάρτες εδάφους «Blue Marble Next Generation» της NASA, οι οποίοι αλλάζουν με τις εποχές.
Σημείωση: Το τρεμόπαιγμα στο βίντεο οφείλεται στο συνδυασμό δεδομένων από τους γεωστατικούς δορυφόρους των EUMETSAT, NOAA, CMA και JMA, σε συνδυασμό με δεδομένα από τους δορυφόρους Metop που βρίσκονται σε τροχιά από την EUMETSAT.
Πηγή: Eumetsat
Περισσότερα: https://youtu.be/vPNYS3L3alY
Στο βίντεο του άρθρου παρουσιάζονται εποχιακές εκτιμήσεις για την πορεία των θερμοκρασιών παγκοσμίως το φετινό καλοκαίρι 2021. Το διεθνές ερευνητικό προϊόν για το εποχιακή πρόβλεψης του κλίματος βασίζεται σε μια επαναβαθμονόμηση του project NMME- North American Multi-Model Ensemble Project της ΝΟΑΑ- National Oceanographic and Atmospheric Administration (NOAA).
Οι παγκόσμιες τάσεις θερμοκρασίας δείχνουν τις πιθανότητες οι θερμοκρασίες να είναι πάνω από τις κανονικές (αποχρώσεις του κόκκινου) ή κάτω από τις κανονικές (αποχρώσεις του μπλε) για το διάστημα Ιούνιος έως τον Αύγουστος 2021.
Πηγή: NOAA - Science On a sphere
Περισσότερα: https://sos.noaa.gov/datasets/seasonal-3-month-outlook-temperature-real-time/
North American Multi-Model Ensemble Project: https://www.cpc.ncep.noaa.gov/products/NMME/
Η δουφορική εικόνα που ελήφθη στις 20 Ιουνίου 2021 από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2, δείχνει την πυρκαγιά που έχει ξεσπάσει στη λεκάνη απορροής του ποταμού Olenek στο έδαφος της Δημοκρατίας της Σάχα της Ρωσίας.
Η πυρκαγιά, η οποία εκδηλώθηκε στις 18 Ιουνίου, είναι η βορειότερη πυρκαγιά που έχει καταγραφεί από δορυφόρο Copernicus για το 2021 ως τώρα. Βρίσκεται σε απόσταση μόλις κάτω από 120 χλμ. από τον Αρκτικό Ωκεανό και 70 χλμ νότια της βορειότερης πυρκαγιάς που εντοπίστηκε ποτέ από δορυφόρο. Η πυρκαγιά σημειώνεται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ισχυρής θερμικής ανωμαλίας σε όλη την Αρκτική Σιβηρία, με επίμονες θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις άνω των 15 °C.
Τα ανοιχτά δεδομένα που παρέχονται από την αποστολή Copernicus Sentinel-2 επιτρέπουν την παρακολούθηση και τη χαρτογράφηση των επιπτώσεων των πυρκαγιών σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη.
Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση,αποστολή Copernicus Sentinel-2
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/northernmost-arctic-wildfire-detected-so-far-2021
Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο McGill και το Γαλλικό Εθνικό Ερευνητικό Κέντρο για την Γεωργία τα Τρόφιμα και το Περιβάλλον -INRAE, διαπίστωσαν ότι το 51-60% των 64 εκατομμυρίων χιλιομέτρων των ποταμών και των ρευμάτων του πλανήτη που διερευνήθηκαν, σταματούν να ρέουν περιοδικά ή στεγνώνουν για ένα διάστημα του έτους. Είναι η πρώτη προσπάθεια ποσοτικοποίησης της παγκόσμιας κατανομής μη-μόνιμων ποταμών και ρευμάτων. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Nature, απαιτεί μια τομή στην επιστήμη και τη διαχείριση των ποτάμιων συστημάτων, αναθεωρώντας τις θεμελιώδεις έννοιες που χαρακτηρίζουν παραδοσιακά τη ροή του νερού όλο το χρόνο σε ποτάμια και ρέματα.
Ο χάρτης των μη-μόνιμων ποτάμιων συστημάτων που προκύπτει από αυτήν τη μελέτη, ο πρώτος του είδους του, παρέχει επίσης κρίσιμες βασικές πληροφορίες για την αξιολόγηση μελλοντικών αλλαγών στη διακοπή της ροής των ποταμών και για τον προσδιορισμό και την παρακολούθηση του ρόλου αυτών των ποταμών και των ρευμάτων στο παγκόσμιο κύκλο του νερό και των βιοχημικών διεργασιών, καθώς και στην υποστήριξη της βιολογικής ποικιλομορφίας.
Οι ερευνητές μπόρεσαν να εντοπίσουν τα πιο σημαντικά περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά για να προσδιορίσουν εάν ένας ποταμός παύει περιοδικά να ρέει, συνδέοντας στατιστικά μακροπρόθεσμα αρχεία ροής νερού σε 5615 τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο, με πληροφορίες για την υδρολογία, το κλίμα, τη γεωλογία και τα παραποτάμια εδάφη που παρακολουθούνται σε αυτές τις τοποθεσίες. Διαπίστωσαν, όπως αναμενόταν, ότι οι μη μόνιμοι ποταμοί είναι πιο συνηθισμένοι σε άνυδρες περιοχές (όπου υπάρχει πολύ περισσότερη εξάτμιση από ό,τι οι βροχοπτώσεις) και ότι τα μικρότερα ποτάμια και τα ρεύματα έχουν γενικά πιο μεταβλητή ροή και επομένως είναι πιο πιθανό να στεγνώσουν. Τα ίδια ισχύουν επίσης σε τροπικά κλίματα και ακόμη και στην Αρκτική όπου τα ποτάμια παγώνουν για τμήματα του έτους.
Η μελέτη αναφέρει επίσης, βάσει προκαταρκτικών εκτιμήσεων, ότι πάνω από τον μισό πληθυσμό του κόσμου ζει σε περιοχές όπου το πλησιέστερο ποτάμι ή ρεύμα γύρω τους είναι μη μόνιμο. Πράγματι, σε πολλές γλώσσες, υπάρχουν πολλές λέξεις για να προσδιορίσουν αυτούς τους τύπους υδατορευμάτων και την επίδραση τους στο τοπίο, επισημαίνοντας τη μακρά ιστορία αλληλεξάρτησης μεταξύ ανθρώπων και εποχιακών συστημάτων γλυκού νερού.
Πηγή: Phys.org , McGill University
Περισσότερα: https://phys.org/news/2021-06-world-rivers-cease-day-year.html
To άρθρο “Global prevalence of non-perennial rivers and streams” στο επιστημονικό περιοδικό Nature
https://doi.org/10.1038/s41586-021-03565-5
Kαταχωρήθηκε 20/06/2021Το παγόβουνο D-28, έκτασης περίπου 2000 km2 είχε παρασυρθεί στη Θάλασσα Weddell από το 2019.
Κατά το διάστημα από τα τέλη Μαΐου έως τις αρχές Ιουνίου 2021, το D-28 συγκρούστηκε με την κρηπίδα πάγου στην περιοχή Queen Maud Land της Ανταρκτικής. Όπως φαίνεται στην εικόνα που ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-1 στις 12 Ιουνίου, το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία πέντε νέων παγόβουνων: των D-29A, D-29B, D-29C, D-30A και D-30B. Το παγόβουνο B-39 είναι επίσης ορατό στην εικόνα, αλλά προϋπήρχε ήδη στην περιοχή πριν από την επίδραση του D-28.
Η αποστολή Copernicus Sentinel-1, έχει την ιδιαιτερότητα της παροχής δεδομένων ραντάρ που δεν επηρεάζονται από την παρουσία νεφών, ούτε από τις μεγάλες εποχιακές νύχτες στις πολικές περιοχές. Είναι επομένως ιδιαίτερα χρήσιμα για την παρακολούθηση των παγόβουνων που παρασύρονται στη θάλασσα.
Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-1
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/birth-five-new-large-icebergs-weddell-sea
Yψηλότερες από το κανονικό θερμοκρασίες αέρα και επιφάνειας της θάλασσας αναμένονται για την πλειονότητα των περιοχών της Αρκτικής τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2021. Η κύρια πρόβλεψη αναφέρει κάλυψη θαλάσσιου πάγου σε επίπεδα χαμηλότερα έως σχεδόν κανονικά, ενώ στις περισσότερες περιοχές αναμένεται διάρρηξη του θαλάσσιου πάγου νωρίτερα έως σχεδόν την κανονική εποχή. Οι προβλέψεις προέρχονται από την εποχιακή έκθεση για το κλίμα από το Arctic Climate Forum.
Οι αρκτικές θερμοκρασίες συνεχίζουν να ανεβαίνουν με ρυθμό πάνω από το διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου. Οι ετήσιες επιφανειακές θερμοκρασίες τα τελευταία 5 χρόνια (2016-2020) στην Αρκτική ήταν οι υψηλότερες των παρατηρήσεων για το διάστημα 1936-2020.
Η έκταση του θαλάσσιου πάγου για τον χειμώνα 2021 ήταν κοντά στον μέσο όρο των τελευταίων 40 ετών σε μέρη του Αρκτικού Ωκεανού, ωστόσο η έκταση - αλλά και ο όγκος - του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής για το διάστημα Σεπτεμβρίου- Νοεμβρίου 2020 ήταν η δεύτερη χαμηλότερη (μετά το 2012) των δορυφορικών καταγραφών που χρονολογούνται από το 1979.
Πηγή: Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός- WMO (World Meteorological Organization)
Περισσότερα: https://public.wmo.int/en/media/news/warmer-average-summer-forecast-arctic
https://arctic-rcc.org/acf-spring-2021
Kαταχωρήθηκε 15/06/2021Η αποστολή μέτρησης παγκόσμιου υετού GPM (Global Precipitation Measurement) παράγει το πιο ολοκληρωμένο παγκόσμιο προϊόν εκτίμησης της ραγδαιότητας βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων της NASA, χρησιμοποιώντας τον αλγόριθμο IMERG (Integrated Multi-satellite Retrievals for GPM). Οι βροχοπτώσεις υπολογίζονται χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον αστερισμό δορυφόρων GPM - ένα παγκόσμιο δίκτυο δορυφόρων που επί του παρόντος περιλαμβάνει τους: GPM Core Observatory, GCOM-W1, NOAA-18, NOAA-19, DMSP F-16, DMSP F-17, DMSP F- 18, Metop-A και Metop-B. Το σύνολο παγκόσμιων δεδομένων IMERG παρέχει ποσά υετού για ολόκληρο τον πλανήτη κάθε 30 λεπτά.
Η παρακάτω ψηφιακή απεικόνιση δείχνει τα τελευταία διαθέσιμα δεδομένα υετού IMERG, για το διάστημα 6 με 11 Ιουνίου 2021, τα οποία απεικονίζουν πού εκδηλώνονται οι βροχές και οι χιονοπτώσεις πάνω στον πλανήτη.
Πηγή: Global Precipitation Measurement Mission / NASA's Scientific Visualization Studio
Περισσότερα:
https://svs.gsfc.nasa.gov/4285
https://gpm.nasa.gov/
Tην παρακάτω φωτογραφία δημοσίευσε ο Γάλλος αστροναύτης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος- ESA, o οποίος βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, στα πλαίσια της αποστολής “Alpha”.
"Η Αθήνα είναι τόσο έντονη τη νύχτα όσο και κατά τη διάρκεια της ημέρας", αναφέρει ο Thomas Pesquet. "Τη νύχτα, ο διαφορετικός φωτισμός σε διάφορες περιοχές είναι αξιοσημείωτος, αλλά και η Ακρόπολη διακρίνεται εύκολα."
Η αποστολή στην οποία συμμετέχουν άλλοι 3 αστροναύτες (οι 2 της NASA, Megan MacArthurand Shane Kimbrough και ένας της Ιαπωνικής Διαστημικής Υπηρεσίας Aki Hoshide), εκτοξεύθηκε από τη Florida των ΗΠΑ με το διαστημικό σκάφος της Space-X Crew Dragon στις 23 Απριλίου 2021 και αναμένεται να επιστρέψει στη Γη τον Οκτώβρη του 2021.
Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός ISS (International Space Station) είναι ο κατοικήσιμος τεχνητός δορυφόρος- ερευνητικός σταθμός που από το 2000 βρίσκεται σε χαμηλή τροχιά πάνω από τη Γη, περίπου σε 400 km ύψος από τη μέση στάθμη της επιφάνειας της θάλασσας και αποτελεί κοινή σύμπραξη 5 διαστημικών υπηρεσιών: NASA (ΗΠΑ), Roscosmos (Ρωσία), JAXA (Ιαπωνία), ESA (Ευρώπη) και CSA (Καναδάς).
Πηγή: European Space Agency
Περισσότερα: https://www.facebook.com/54912575666/posts/10159503288620667/?d=n
Σύμφωνα με το μηνιαίο δελτίο της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του προγράμματος Copernicus, η παγκόσμια μέση θερμοκρασία για τον Μάιο του 2021 ήταν 0,26 °C υψηλότερη από τον μέσo όρο της περιόδου 1991-2020 για τον μήνα Μάιο. Ωστόσο, για ολόκληρη την Ευρώπη, ο Μάιος 2021 ήταν 0,46 °C κάτω από τον αντίστοιχο μέσο όρο της περιόδου 1991-2020. Οι θερμοκρασίες ήταν πολύ πάνω από τον μέσο όρο στη Δυτική Γροιλανδία, τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια και Δυτική Ρωσία. Χαμηλότερες από τον μέσο όρο θερμοκρασίες του Μαΐου σημειώθηκαν στις Νότιες και Κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες, τμήματα του Βόρειου Καναδά, Νότια-Κεντρική Αφρική, το μεγαλύτερο μέρος της Ινδίας, την Ανατολική Ρωσία και την Ανατολική Ανταρκτική.
Τον Μάιο του 2021, το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης παρουσίασε θερμοκρασίες κάτω του μέσου όρου, με το κέντρο των αρνητικών αποκλίσεων πάνω από τη Γερμανία. Ο μήνας χαρακτηρίστηκε από μη-εποχιακές κυκλωνικές καιρικές συνθήκες και αυτό οδήγησε στον πιο κρύο Μάιο στη Γερμανία από το 2010 και τις μέγιστες θερμοκρασίες στο Ηνωμένο Βασίλειο να είναι μερικές από τις χαμηλότερες. Υπήρχαν, ωστόσο, θερμοκρασίες υψηλότερες του μέσου όρου στα ανατολικά της ηπείρου και στη Νότια Ισπανία, την Ελλάδα, την Τουρκία και τη Δυτική Νορβηγία. Χαρακτηριστικά, στη Ρωσία, η θερμοκρασία ξεπέρασε τους 30 °C βόρεια του Αρκτικού Κύκλου.
Άλλες περιοχές του κόσμου με αξιοσημείωτες θερμοκρασίες Μαΐου κάτω του μέσου όρου περιελάμβαναν τις Νότιες και Κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες και τμήματα του Βόρειου Καναδά στα δυτικά του κόλπου Hudson, τη Νότια-Κεντρική Αφρική, την Ανατολική Ρωσία και τη Βόρεια Μογγολία, το μεγαλύτερο μέρος της Ινδίας και την Ανατολική Ανταρκτική. Αντίθετα, οι θερμοκρασίες ήταν πάνω από το μέσο όρο στη Δυτική Γροιλανδία, τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Σιβηρία.
Θερμοκρασίες αέρα χαμηλότερες από το μέσο όρο, σημειώθηκαν τον προηγούμενο μήνα πάνω από το μεγαλύτερο μέρος του τροπικού και υποτροπικού Ανατολικού Ειρηνικού Ωκεανού και του Βόρειου Ατλαντικού, στα βορειοδυτικά της Ευρώπης. Ο Βόρειος Ειρηνικός Ωκεανός γνώρισε γενικά θερμοκρασίες άνω του μέσου όρου, όπως και οι εξωτροπικές περιοχές του Βόρειου Ατλαντικού. Οι συνθήκες ήταν πιο ανάμεικτες στον ωκεανό στο Νότιο Ημισφαίριο, με εξαίρεση τις θερμοκρασίες πολύ πάνω από το μέσο όρο πάνω από τη Θάλασσα Weddell της Ανταρκτικής, το οποίο συνδέεται με την εξαιρετικά περιορισμένη κάλυψη του θαλάσσιου πάγου.
Η παγκόσμια μέση θερμοκρασία για το Μάιο του 2021 ήταν υψηλότερη από το μέσο όρο των ετών 1991-2020, αλλά λιγότερο ακραία από ό, τι για τους περισσότερους μήνες τα τελευταία έξι χρόνια. Παγκόσμια, ο Μάιος του 2021 ήταν:
- Κατά 0,26 °C θερμότερος από το μέσο όρο 1991-2020 για τον μήνα Μάιο
- Ο πιο ψυχρός Μάιος από το 2018
- Θερμότερος από οποιοδήποτε άλλο Μάιο κατά την περίοδο 1979-2015
Οι ευρωπαϊκές μέσες θερμοκρασιακές αποκλίσεις είναι γενικά μεγαλύτερες και πιο μεταβλητές από τις παγκόσμιες αποκλίσεις. Η μέση θερμοκρασία της Ευρώπης για το Μάιο του 2021 ήταν 0,46 °C κάτω από το μέσο όρο της περιόδου 1991-2020.
Πηγή: Copernicus Climate Change Service
Περισσότερα: https://climate.copernicus.eu/surface-air-temperature-may-2021
Η αποστολή μέτρησης υετού GPM (Global Precipitation Measurement) παράγει το πιο ολοκληρωμένο παγκόσμιο προϊόν εκτίμησης της ραγδαιότητας βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων της NASA, χρησιμοποιώντας τον αλγόριθμο IMERG (Integrated Multi-satellite Retrievals for GPM). Οι βροχοπτώσεις υπολογίζονται χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον αστερισμό δορυφόρων GPM - ένα παγκόσμιο δίκτυο δορυφόρων που επί του παρόντος περιλαμβάνει τους: GPM Core Observatory, GCOM-W1, NOAA-18, NOAA-19, DMSP F-16, DMSP F-17, DMSP F- 18, Metop-A και Metop-B. Το σύνολο παγκόσμιων δεδομένων IMERG παρέχει ποσά υετού για ολόκληρο τον πλανήτη κάθε 30 λεπτά.
Η παρακάτω ψηφιακή απεικόνιση δείχνει τα τελευταία διαθέσιμα δεδομένα υετού IMERG, για το διάστημα 30 Μαΐου με 6 Ιουνίου 2021, τα οποία απεικονίζουν πού εκδηλώνονται οι βροχές και οι χιονοπτώσεις πάνω στον πλανήτη.
Πηγή: Global Precipitation Measurement Mission / NASA's Scientific Visualization Studio
Περισσότερα:
https://svs.gsfc.nasa.gov/4285
https://gpm.nasa.gov/
Η παρακάτω σύνθεση εικόνων από λήψεις των δορυφόρων Copernicus Sentinel-3 στις 31 Μαΐου 2021, παρέχει στοιχεία για την πρώιμη απουσία θαλάσσιου πάγου στη Θάλασσα Laptev.
Ο θαλάσσιος πάγος στον ρωσικό Αρκτικό Ωκεανό αρχίζει συνήθως να λιώνει στις αρχές Ιουνίου. Όπως δείχνει αυτή η εικόνα, δύο μεγάλες περιοχές ανοιχτής θάλασσας-χωρίς πάγο υπήρχαν ήδη στη Θάλασσα Laptev τη στιγμή λήψης της εικόνας. Ο υπόλοιπος θαλάσσιος πάγος κατά μήκος των ακτών έχει μπλε χρώμα. Στην ειδική απεικόνιση ψευδοχρωμάτων που χρησιμοποιείται, το μπλε χρώμα υποδηλώνει ότι ο θαλάσσιος πάγος πλησιάζει σε κατάσταση πλήρους θραύσης.
Τα ανοιχτά δεδομένα που παρέχονται από προϊόντα και υπηρεσίες του προγράμματος Copernicus επιτρέπουν την ανάπτυξη έγκυρων αξιολογήσεων της κατάστασης της κάλυψης θαλάσσιου πάγου παγκοσμίως.
Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-3
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/open-water-laptev-sea
Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, η τήξη πάγου από παγετώνες σε όλο τον κόσμο είναι μια από τις κύριες αιτίες της αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Εκτός από τη σημαντική συνεισφορά σε αυτήν την ανησυχητική τάση, η απώλεια παγετώνων αποτελεί επίσης άμεση απειλή για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους που βασίζονται στην απορροή των παγετώνων για πόσιμο νερό και άρδευση.
Χρησιμοποιώντας πληροφορίες από την αποστολή CryoSat του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος - ESA, νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο στο περιοδικό “The Cryosphere” δείχνει ότι μεταξύ 2010 και 2019 ο Κόλπος της Αλάσκας έχανε 76 Gt πάγου ετησίως, ενώ το High Mountain στην Ασία έχανε 28 Gt πάγου ετησίως. Αυτές οι απώλειες ισοδυναμούν με την προσθήκη 0,21 mm και 0,05 mm στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας ανά έτος, αντίστοιχα.
Η Livia Jakob, από το Earthwave, εξηγεί: «Μία από τις μοναδικές ιδιότητες αυτού του συνόλου δεδομένων είναι ότι μπορούμε να δούμε τις τάσεις του πάγου σε εξαιρετικά υψηλή ανάλυση σε χώρο και χρόνο. Αυτό μας επέτρεψε να ανακαλύψουμε αλλαγές στις τάσεις, όπως η αυξημένη απώλεια πάγου από το 2013 και μετά σε τμήματα του Κόλπου της Αλάσκας, η οποία συνδέεται με κλιματικές αλλαγές. "
Ο Noel Gourmelen, από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, δήλωσε: «Είναι εκπληκτικό να πιστεύουμε ότι μόνο την τελευταία δεκαετία, και οι δύο περιοχές έχουν χάσει το 5% του όγκου τους σε πάγο. Αυτό που έχει επιτύχει ο CryoSat είναι επίσης εκπληκτικό. Ενώ οι παγετώνες ήταν ένας δευτερεύων στόχος της αποστολής, λίγοι θα πίστευαν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την υψομετρία-ραντάρ σε περιοχές με εξαιρετικά περίπλοκη τοπογραφία όπως το High Mountain στην Ασία και στον Κόλπο της Αλάσκα.
Πηγή: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ESA (European Space Agency)
To άρθρο “Spatially and temporally resolved ice loss in High Mountain Asia and the Gulf of Alaska observed by CryoSat-2 swath altimetry between 2010 and 2019” στο επιστημονικό περιοδικό “ The Cryosphere”
https://doi.org/10.5194/tc-15-1845-2021
Κατά μέσο όρο, περισσότερες από 2.000 καταιγίδες είναι σε εξέλιξη σε όλο τον κόσμο σε μια δεδομένη στιγμή, παράγοντας περίπου 100 ηλεκτρικές εκκενώσεις (αστραπές και κεραυνούς) ανά δευτερόλεπτο. Η NASA διαθέτει δύο διαφορετικούς αισθητήρες σε δορυφόρους που μετρούν τη συχνότητα των αναλαμπών από κεραυνούς ή αστραπές, τον OTD (Optical Transient Detector) και τον LIS (Lightning Imaging Sensor). Από τα δεδομένα από τον OTD για το διάστημα 1995 - 2000 και από τον LIS για το διάστημα 1998 έως το 2005, υπολογίστηκαν οι μέσοι όροι και συνδυάστηκαν για τη δημιουργία ενός μέσου ετήσιου χάρτη ρυθμού αστραπών/ κεραυνών. Έντεκα έτη δεδομένων περιλαμβάνονται για την αφαίρεση τυχόν ανωμαλιών που ενδέχεται να υπάρχουν σε ένα μόνο έτος. Οι χρωματικές παραλλαγές στον χάρτη εμφανίζουν τον μέσο ετήσιο αριθμό αναλαμπών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Πατώντας στην παρακάτω εικόνα, μπορείτε να επιλέξετε να εμφανιστεί ο διαδραστικός χάρτης των δορυφορικών καταγραφών ηλεκτρικών εκκενώσεων:
Από τον χάρτη φαίνεται ότι η κατανομή των αναλαμπών σε όλο τον κόσμο είναι άνιση. Περίπου το 70% του συνόλου εμφανίζεται στις τροπικές περιοχές. Η τοποθεσία που λαμβάνει τον μεγαλύτερο αριθμό κεραυνών ετησίως βρίσκεται κοντά στο μικρό χωριό Kifuka στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό: Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αστραπών/ κεραυνών για αυτήν την τοποθεσία είναι περίπου 158. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Φλόριντα έχει τον υψηλότερο εθνικό ετήσιο αριθμό, με μέσο όρο 59 ανιχνεύσεις ανά έτος.
Τα τρία βασικά «συστατικά» που χρειάζονται για να αναπτυχθεί καταιγίδα είναι η υγρασία, η αστάθεια και η ανύψωση μιας αέριας μάζας. Η υγρασία χρειάζεται για να αναπτυχθούν τα σύννεφα. Η αστάθεια στην ατμόσφαιρα, δηλαδή η απότομη πτώση της θερμοκρασίας καθ'ύψος, προκαλεί αφθόρμητη ανύψωση μιας θερμής αέριας μάζας, όσο είναι θερμότερη από το περιβάλλον της. Η άνωση αναγκάζει τον αέρα να ανεβαίνει, να ψύχεται και να συμπυκνώνεται, σχηματίζοντας σύννεφα όταν υπάρχει αρκετή υγρασία. Μερικά παραδείγματα μηχανισμών ανύψωσης αερίων μαζών είναι τα βουνά, που εμποδίζουν τη ροή των αερίων μαζών, η θερμότητα του ήλιου που θερμαίνει το έδαφος και τον υπερκείμενο αέρα, και οι μετωπικές επιφάνειες των καιρικών συστημάτων. Η διαφορική θέρμανση της ξηράς και της θάλασσας γύρω από τη Φλόριντα, καθιστά την περιοχή επιρρεπή σε καταιγίδες.
Πηγή: National Oceanic and Atmospheric Administration Science On a Sphere
Περισσότερα: https://sos.noaa.gov/datasets/lightning-flash-rate
Η παρακάτω εικόνα ελήφθη στις 25 Μαΐου 2021 από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-3 και δείχνει το Κατάρ και μέρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στην Αραβική Χερσόνησο.
Η Αραβική Χερσόνησος και ειδικότερα το Κατάρ πλήττονται από έντονο κύμα καύσωνα τον φετινό Μάιο. Την ημέρα λήψης της δορυφορικής εικόνας, το Κατάρ γνώρισε την πιο ζεστή ημέρα για τον μήνα Μάιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Διεύθυνση Μετεωρολογίας του Κατάρ, θερμοκρασία ρεκόρ 48,1°C σημειώθηκε στο Abu Samra, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ του μήνα από το 1986.
Η αποστολή Copernicus Sentinel-3 αποτελείται από δύο δίδυμους δορυφόρους, τους Sentinel-3A και Sentinel-3B, οι οποίοι μπορούν να μετρήσουν τις θερμικές περιβαλλοντικές παραμέτρους σε χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα, επιτρέποντας συλλογή πληροφοριών, όπως η θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους για μεγάλες χρονικές περιόδους και τη σύγκρισή τους από έτος σε έτος.
Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-3
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/heatwave-arabian-peninsula
Αδριανούπολη | ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ | 19°C |
Στρούμιτσα | ΚΑΘΑΡΟΣ | 19°C |
Cesme | ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ | 21°C |
Αυλώνας | ΚΑΘΑΡΟΣ | 22°C |
Αγ. Σαράντα | ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ | 21°C |
ΜΕΘΩΝΗ | 08:05 | 10 μg/m3 |
|
|
μετεωρολογικοί
σταθμοί |
χάρτες κεραυνών
|
meteonow
|
κάμερες
|
ο καιρός στην Ευρώπη
|
ο καιρός
στον κόσμο |
ιστιοπλοϊκοί
χάρτες |
χάρτες
κύματος |
χάρτης
παραλιών |
χάρτες σκόνης
|
χάρτες
UV |
Ανεμολόγιο
|
ΠΟΤΑΜΟΙ ΛΑΣΙΘΙΟΥ | 08:30 | ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ |
ΑN. ΣΤΕΡΕΑ-ATTIKH | 1.9 |
ΑΝΑΤ. ΚΡΗΤΗ | 2.2 |
ΑΝΑΤ. ΚΥΚΛΑΔΕΣ | 2 |
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ | 1.7 |
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ | 2 |
Όσλο | ΚΑΘΑΡΟΣ | 9°C |
Αιάκειο/Κορσική | ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ | 16°C |
Αμστερνταμ | ΚΑΘΑΡΟΣ | 12°C |
Βαρκελώνη | ΚΑΘΑΡΟΣ | 17°C |
Βαρσοβία | ΚΑΘΑΡΟΣ | 11°C |
Βελιγράδι | ΚΑΘΑΡΟΣ | 15°C |
Βιέννη | ΚΑΘΑΡΟΣ | 13°C |
Βουδαπέστη | ΚΑΘΑΡΟΣ | 14°C |
Βουκουρέστι | ΚΑΘΑΡΟΣ | 17°C |
Βρυξέλλες | ΚΑΘΑΡΟΣ | 12°C |
Alice Springs | Australia | 18°C |
Cape Town | South Africa | 4°C |
Fairbanks | United States | 20°C |
Hobart | Australia | 15°C |
Mexico City | Mexico | 19°C |
Pago Pago | American Samoa | 28°C |
Punta Arenas | Chile | 5°C |
San Francisco | United States | 13°C |
Sydney | Australia | 17°C |
Ushuaia | Argentina | 4°C |
2008: 38 βαθμοί μέγιστη θερμοκρασία στη Λάρισα. |